Pergi ke kandungan

Robert Jenkinson, Earl Liverpool Kedua

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Robert Jenkinson
Perdana Menteri United Kingdom
Dalam jawatan
8 Jun 1812 – 9 April 1827
RajaGeorge III
George IV
Didahului olehSpencer Perceval
Digantikan olehGeorge Canning
Maklumat peribadi
Lahir(1770-06-07)7 Jun 1770
London
Mati4 Disember 1828(1828-12-04) (umur 58)
Kingston upon Thames, Surrey
Parti politikTory
PasanganLouisa (sejak dia mati)
Mary
Tempat belajarChrist Church, Oxford
TandatanganTandatangan Cursive signature in ink

Robert Banks Jenkinson, Earl Liverpool Kedua (7 Jun 1770 - 4 Disember 1828) merupakan seorang ahli politik United Kingdom dan Perdana Menteri United Kingdom paling lama (1812-1827) sejak Penyatuan dengan Ireland pada 1801. [1] Beliau telah menjadi Perdana Menteri ketika berusia 42 tahun pada tahun 1812, yang menjadikan dia lebih muda berbanding Perdana Menteri penggantinya. Sebagai Perdana Menteri, Liverpool dikenali kerana tindakan langkah menekan yang diperkenalkan bagi mengekalkan keamanan; tetapi dia turut memimpin negaranya menempuh zaman radikal dan huru-hara yang berlaku selepas Perang Napoleon. [2]

Peristiwa penting semasa tempoh beliau menjadi Perdana Menteri termasuk Perang 1812, Perang Enam Persekutuan dan Persekutuan ke tujuh menentang Empayar Perancis Pertama, dan penamatan Perang Napoleon dengan Kongres Vienna, Undang-undang Corn, Penyembelihan Peterloo, Akta Trinitarian 1812 dan kebangkitan Kebebasan Khatolik ("Catholic Emancipation")

Kehidupan awal

[sunting | sunting sumber]

Jenkinson telah lahir pada 29 Jun 1770 di St. Margaret's berhampiran bandar Wstminster, anak kepada George III kemudian beberapa tahun berikutnya beliau menjadi Earl Liverpool. Kemudian, berkahwin dengan Amelia Wtts iaitu campuran Indian dan anak kepada Syarikat Hindia Timur Inggeris, dan sebulan selepas berkahwin isterinya telah meninggal dunia apabila melahirkan seorang anak. Jenkinson telah belajar di Charterhouse School dan Christ Church di Oxford. Pada musim pana 1789, Jenkinson pergi ke Paris selama empat bulan untuk mempelajari Bahasa Perancis]] untuk meningkatkan ilmu pengetahuan beliau. Kemudian, beliau kembali ke Oxford untuk sambung pelajarannya dan menjadi pelukis.

Beliau telah memenangi parti Rye di dalam Dewan Rakyat British pada tahun 1789, beliau telah memenangi kerusi itu sampai tahun 1803, dan beliau ke Parlimen British untuk memenangi kerusi apabila dirampas oleh seorang Britain, kemudian beliau ke sebuah jelajah yang disertai oleh negara Belanda dan Itali, beliau tidak lagi masuk ke kerusi parlimen kerana negara itu memberi layanan dengan baik dan menyambut hari lahir Jenkinson ke-23 pada tahun 1791.

Lord Liverpool (telah menjadi ahli kabinet setelah bapanya mati pada Disember 1808) telah memasuki posisi Setiausaha Negeri Untuk Perang dan Jajahan bersama dengan Spencer Perceval pada 1809. Liverpool dan Duke Wellington telah menjadi pertahanan kuat sekiranya askar-askar Perancis menyerang ataupun askar-askar kecil Portugal.

Perdana Menteri

[sunting | sunting sumber]

Semasa Perceval menjadi ahli kabinet sekitar Mei 1812, Lord Liverpool telah menjadi Timbalan Perdana Menteri. Kabinet itu telah menjadi Timbalan Viscount Castlereagh sebagai ketua kabinet. Tetapi, semua yang ada disitu menyokong Liverpool menjadi Timbalan Perdana Menteri pada 8 Jun. Dan Liverpool telah disokong oleh beberapa Pembesar Britain antaranya ialah Viscount Castkereagh, George Canning dan Arthur Wellesley, Duke Wellington, Robert Peel, dan William Huskisson. Liverpool juga telah memenang banyak kerusi dalam parti Tory.

Perang Napoleon dan Kongres Vienna

[sunting | sunting sumber]
Kongres Vienna dari Jean-Baptiste Isabey, 1819

Liverpool memerintah dengan lama dan cekap pada tahun 1812. Perang 1812 yang disertai Amerika Syarikat telah menamatkan kempen terakhir Perang Napoleon. Perang dimana Liverpool mengalami kekalahan. Ia juga telah menamatkan Kempen di Semanjung yang dibuat oleh Duke of Wellington. Britain telah mengalahkan Perancis dalam Perang Napoleon, dan Liverpool telah dianugerahkan Order of the Garter. Namun, Liberpool telah mengambil langkah penting untuk melihat negara-negara lain seperti Belanda, Sepanyol dan Portugal selain Perancis yang telah mengalami kekalahan. Beberapa bulan kemudian, Kongres Vienna telah dibuat di Austria dan pembahagian wilayah-wilayah baru untuk dijajah oleh Britain, Sepanyol, Portugal dan negara-negara Eropah yang lain.

Tahun akhir

[sunting | sunting sumber]

Isteri pertama Liverpool, Louisa, telah meninggal dunia pada usia 54 tahun. Liverpool terpaksa berkahwin lagi dengan orang lain iaitu Lady Mary Chester, kawan lama Louisa. Mereka berkahwin hanyalah tiga tahun selepas itu, sehingga Liverpool meninggal dunia pada tahun itu. Liverpool telah meninggal dunia pada 9 April 1827. Liverpool tidak mempunyai sebarang anak dan dia dianugerahkan Earl of Liverpool dan adiknya pula yang mengambil gelaran itu selepas kematian Liverpool, Charles Cecil Cope Jenkinson. Dia telah dimakamkan di Hawkesbury bersebelahan dengan kubur ibubapa Liverpool yang bernilai £120,000.

Lorong Liverpool di London telah diambil dari nama Lord Liverpool.

  • 1770–1786: Robert Jenkinson, Esq.
  • 1786–1790: The Hon. Robert Jenkinson
  • 1790–1796: The Hon. Robert Jenkinson MP
  • 1796–1799: Lord Hawkesbury MP
  • 1799–1803: The Rt. Hon. Lord Hawkesbury MP
  • 1803–1808: The Rt. Hon. The Lord Hawkesbury PC
  • 1808–1814: The Rt. Hon. The Earl of Liverpool PC
  • 1814–1828: The Rt. Hon. The Earl of Liverpool KG PC
  1. ^ Robert Walpole and William Pitt the Younger held office for longer, but before the United Kingdom was formed, although William Pitt, who served two terms, was also the Prime Minister of the United Kingdom from 1804 to 1806.
  2. ^ "Earl of Liverpool". Prime Minister's Office. Diarkibkan daripada yang asal pada 2008-09-08.

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]

Templat:DNB poster

Bibliografy

[sunting | sunting sumber]
  • Gash, N. Lord Liverpool: The Life and Political Career of Robert Banks Jenkinson, Second Earl of Liverpool 1770–1828, London 1984
  • Petrie, C. Lord Liverpool and His Times, London, 1954